بررسی تاثیر آموزش مهارت مقابله با استرس بر عملکرد شغلی بهورزان شهرستان ایلام در سال 1393

مقدمه: افزایش کارایی و بهره وری در هر سازمانی به خصوص در مراکز بهداشتی و درمانی که در معرض استرس شغلی بیشتری قرار دارند مستلزم توجه بیشتری به نیروی انسانی است. لذا با توجه به اهمیت کار بهورزان در ارتقاء سیستم بهداشتی کشور پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های مقابله با استرس بر عملکرد شغلی بهورزان انجام شده است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نظر هدف و نتیجه کاربردی از نوع مطالعات مداخله ای نیمه تجربی و نظر روش انجام پیمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل می باشد، جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بهورزان شاغل در خانه های بهداشت شهرستان ایلام در سال 1393 است که تعداد آن ها 60 نفر می باشند و با توجه به محدود بودن جامعه پژوهش از روش سرشماری استفاده شده است و به صورت تصادفی به دو گروه 30 نفره کنترل و آزمایش تقسیم شده اند. سپس به گروه آزمایش آموزش های مقابله با استرس ارائه شده است. در این پژوهش داده های استخراج شده از پرسش نامه های استرس شغلی و عملکرد شغلی با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل کوواریانس تحلیل شده است. یافته های پژوهش: نتایج پژوهش نشان داد که بین استرس شغلی و عملکرد شغلی در بهورزان در سطح خطای کمتر از 5 درصد همبستگی معکوس و معنادار وجود دارد. هم چنین نتایج نشاد داد آموزش مهارت های مقابله با استرس بر مولفه های حمایت، بازخورد، وضوح نقش و عملکرد شغلی کلی در بهورزان در سطح خطای کمتر از 1 درصد و بر مولفه انگیزه در بهورزان در سطح خطای کمتر از 5 درصد موثر بوده است. اما آموزش مهارت های مقابله با استرس بر مولفه های توانایی و اعتبار در عملکرد شغلی بهورزان در سطح خطای کمتر از 5 درصد موثر نبوده است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اثبات تاثیر آموزش مهارت های مقابله با استرس بر عملکرد شغلی بهورزان، پیشنهاد می شود کارگاه های آموزش مهارت های مقابله با استرس برای کارکنان مراکز بهداشتی-درمانی و بهورزان به طور مستمر انجام شود.